Rozdział 17

Dzięki za te miłe komentarze. I za tyle wejść na mojego bloga.  Chciałam tu zrobić małą reklamę i dać małe info.

* Zapraszam na ten genialny blog. Magda dopiero zaczyna go pisac ale na prawdę mówię Wam on jest genialny.!!   http://pretty-little-love.blogspot.com/

* Zbliżają się urodziny Kendalla. I z tej okazji napisze jednorazówkę. Zresztą Kendall też wygrał w mojej sondzie :)

* Wiem ze was stać na 20 komentarzy. Wiec jak zobaczę tyle komentarzy zobaczycie w sobotę rozdział :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 Wszędzie widziałam mgłę przez którą nic nie było widać. Nie wiedziałam gdzie ja się znalazłam. Szłam coraz dalej i dalej czując mokrą trawę. Im szłam dalej tym więcej widziałam. Dookoła mnie stały piękne, duże, rozłożyste drzewa z ich pięknymi kolorowymi liśćmi. Stanęłam aby przyjrzeć się temu widokowi tu było pięknie! Spoza mgły wyłaniały się jakieś postacie. Wpatrywałam się w nich coraz bardziej i bardziej. Aż zobaczyłam chłopaków. Jamesa Logana i Kendalla. Podbiegam do nich i ich mocno przytuliłam, ale oni mnie odstawili na bok i szli coraz dalej i dalej. Co tu jest grane? Są na mnie źli? Odwróciłam od nich wzrok i postanowiłam pójść w głąb tej łąki. Ona się nie kończyła. Mogłam tak iść i iść w nieskończoność gdy zobaczyłam tęcze. Była olśniewająca. Przede mną zaczynało się wielkie kolorowe pasmo tęczy. Jakimś cudem stanęłam na nią i szłam pod górę oglądając widoki. Schodziłam już na dół i zobaczyłam tam Carlosa który siedział na kocyku. Podeszłam do niego i razem rozmawialiśmy i nagle coś między nami zaiskrzyło. Już mieliśmy się pocałować a tu zadzwonił telefon.

-Wstawaj!! Chyba nie chcesz się spóźnić na rozpoczęcie roku co?

-Klara to ty? Nie możesz po prostu do mnie wejść do pokoju i mnie obudzić tylko dzwonisz?

-Tak bo ja cię obudzę. Czekam na dole ze śniadaniem! - Kurczę szkoda ze to był tylko sen. Ale trochę dziwny dlaczego ja miałam się całować z Carlosem? Przecież ja jestem z Jamesem? Dziwne. Wstałam ledwo co. Moje oczy jeszcze spały a wraz z nim cała reszta. Poszłam do łazienki się umyć. Co za niefart zawsze muszę uderzyć rano się w drzwi od łazienki. Ubrałam się w białą, galową koszulę a na nią czarną sukienkę i czarne szpilki. Ale chociaż raz podobała mi się moja fryzura. Ten kok świetnie się prezentował. Zeszłam na dół na śniadanie. Klara była nieźle wkurzona i stała tuż przed drzwiami.

-Zakładaj te buty i weź kanapkę w rękę i chodź do samochodu?

-A czemu taki pospiech?

-Czemu? Za 10 min mamy już a być!! - Dostałam pędu w nogach i 30 sekund później już siedziałam w samochodzie. Jechałyśmy tam 5 min. To było dość blisko, mogłyśmy się przejść. Wyszłyśmy z auta i od razu 3 chłopaków do nas się przystawiło. Zaczęłyśmy się śmiać i zaczęłyśmy im mówić że jesteśmy zajęte ale oni nas nie odstępowali. Poszłyśmy za wszystkimi studentami. Bo nie wiedziałyśmy gdzie jest ceremonia otwarcia. Okazało się że była na wielkim boisku. Znalazłyśmy swoją klasę i ustałyśmy z przodu. Wszystko trwało około 2 godzin. Mamy szczęście że zajęcia mamy w poniedziałek i w środę od 10 do 17. A resztę dni mamy wolną. Super jest ta szkoła od razu nam się spodobała. Już szłyśmy do samochodu i zobaczyłyśmy ze jakiś chłopak stoi przy samochodzie Klary.

-O cześć. To wasz samochód? - Nieznajomy miał całkiem uroczy głos i nawet nie był brzydki.

-Tak to mój samochód. - Klara się na niego spojrzała i miło uśmiechnęła.

-Super bryka. Też chciałbym mieć takie auto. A tak w ogóle jestem Brayde. Chodzę z wami do klasy. - Super. Znamy już jedną osobę..

-Ja jestem Alex a to Klara. Miło nam cię poznać, ale musimy już niestety jechać. Może porozmawiamy w środę. W końcu mamy pierwsza sesję.

-Ok to do zobaczenia. - Pożegnałyśmy się z nim i ruszyłyśmy do domu się przebrać z tych ciuchów. Jak ja nie lubię chodzić w galowych ubraniach. Po drodze wstąpiłyśmy do sklepu i kupiłyśmy trochę jedzenia. Bo lodówkę miałyśmy pustą. Przyjechałyśmy do domu i po przebraniu od razu wzięłyśmy się za jego sprzątanie po huraganie Monicy. Tak go nazwałyśmy. Trochę mi było szkoda tego mebla po pra babci Klary ale nic nie da się z nim zrobić. Posprzątałyśmy w dwie godziny. Strasznie dużo tej roboty. Ktoś się dobijał do naszych drzwi. Otworzyłam je a w nich stał Logan. Bardzo się ucieszyłyśmy.

-Logan!! Już wyszedłeś ze szpitala? Jak to dobrze. Nic ci nie jest? - Klara od razu powiesiła się mu na szyi. My wyszłyśmy ze szpitala 2 godziny o przyjeździe ale resztę zostawili bo mieli jakieś zatrucie przez ten gaz usypiający.

-Nie nic mi nie jest. Ale z Diana jest bardzo źle. James nie wrócił jeszcze po od wozie Moniki a Carlos pojechał z Wiktorią do jej rodziców bo się o nią strasznie martwili.

-A Kendall? - Spytałyśmy się obie w tym samym momencie.

-Kendall. Wiecie nie widziałem go w ogóle jak wychodziłem. - Szepnęłam do Klary i poszłyśmy szybko na górę. Logan spojrzał się nas nas jakoś tak dziwnie. A mi się przypomniało, że miał przecież urodziny wczoraj. Pobiegłyśmy po prezenty. Schodząc po schodach do niego zaczęłyśmy mu śpiewać Happy Birthday. On strzelił takiego słodkiego buraka i się roześmiał i walną w drzwi. My zaczęłyśmy się śmiać razem z nim. Ja mu kupiłam zegarek i buty klauna. Będzie trochę śmiechu xD A Klara kupiła mu czarną deskorolkę z czachami. Na mój prezent się roześmiał.

-Haha. Alex co ty buty Klauna mi kupiłaś? No to trzeba było mi jeszcze kłócić perukę i zielony kulfon! Ale dzięki prezent genialny. - Przytuliłam go a Klara no jak pocałowała.

-Logan jak chcesz to jedź do domu my pojedziemy do szpitala zobaczyć się z Dianą. Chyba że chcesz jechać z nami.

-No pojadę i tak nie mam dziś nic do zrobienia. Tylko muszę zwrócić ciuchy koncertowe. - Zaśmiałyśmy się i poszłyśmy do samochodu Logana. Po drodze rozśmieszał nas żartami i jego przeżyciami z dzieciństwa. Nie wiedziałam, że on kiedyś spalił swoje włosy poprzez zdmuchiwanie świeczek na torcie. Hahah to musiał być genialny widok. PO takiej dawce śmiechu weszłyśmy do szpitala pełne entuzjazmu. Znalazłyśmy salę gdzie leżała Diana. Trochę dziwne uczucie nigdy aż tyle czasu nie przebywałam w szpitalu. Najpierw Kendall potem my i teraz Diana. Co tu się dzieje. Podeszliśmy do okienka gdzie było ją widać. Zszokowało nas to co widzieliśmy. Ona całowała się z Kendallem!! To było takie urocze. Nie przeszkadzaliśmy im. Po paru minutach do nich weszliśmy.

-Heej nasze gołąbeczki! - Logan jak zwykle musiał wypaplać że ich widzieliśmy.

-Wy nas podglądaliście no wiecie?

-Nie nie wiemy – Wszyscy zaczęliśmy się śmiać. Na szczęście Dianie już nic nie było. Leżała spokojnie na łóżku i odpoczywała po operacji.

-No to jak jesteście razem?

-Klara co ty tak prosto z mostu?

-No co? Kendall już dawno nie miał dziewczyny. Chyba to na niego pora.

-Oj dacie spokój, Tak jestem z Dianą. - Wszyscy się uśmiechnęliśmy do siebie. I nie zauważyliśmy nawet ze ona usnęła. Wyszliśmy cicho z sali i pojechaliśmy do siebie.

                                             *** Z pkt. Widz. Jamesa***

 Nie ma to jak odwieźć nasza dręczycielkę do szpitala. Co za ulga, ze nie obudziła się w czasie jazdy. Ale musieli też mnie zostawić? Obiegło się bez niczego poważnego tylko parę szwów na ręce i głowie. Musze szybko pojechać do Alex żeby się nie martwiła o mnie. Wsiadłem do samochodu i ruszyłem do niej. Jechałem tak i poczułem się senny. Moja głowa zaczęła usypiać przy kierownicy ale się nie poddawałem. I nagle coś huknęło. Zjechałem na pobocze i wyszedłem z samochodu. Wróciłem się i zobaczyłem...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tak o to przedstawia się rozdział 17. Mam nadzieje ze się podoba bo mi nie za bardzo..

Uwielbiam Was ale pamiętajcie nie ma 20 komci nie ma w sobotę rozdziału xD Buahahaa jestem ta zła wiem xD A no przepraszam ze literki dziwne jakieś sie zrobiły nie wiem czemu

                                       ~by Hendersonka