Rozdział 15

Normalnie jesteście wspaniali. Jest nas coraz więcej i dziękuję za te wszystkie miłe komentarze. Na prawdę.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Diaa.. - Nie wiedziałem co powiedzieć przede mną stała dziewczyna podobna do Diany ale nie wierzę że to może być ona. Zresztą po ciemku trudno ocenić kto to jest.

-Diaaana? Jaka Diana? Logie kochanie nie pamiętasz mnie? - O nie. Nie to nie możliwe. Czego ona ode mnie, Klary i reszty chce? Stała przede mną i się pazernie śmiała. Jej wyraz twarzy mówił jedno. Chce się na mnie zemścić za zerwanie z nią. Dlatego od rana zdarzały mi się te wszystkie wpadki i wypadki.

-Czego chcesz ode mnie?

-Od Ciebie? Ja nie chcę nic Od ciebie. - Zaśmiała się szyderczo.

-To co chcesz? - Przeszyła mnie wzrokiem. Obawiałem się że będzie czegoś ode mnie chciała.

-Powiem to wprost. Ciebie. - Zrobiłem wielkie oczy i się patrzyłem na nią ze zdumieniem. Ją chyba kompletnie pogięło. Mam niby do niej wrócić aby zostawiła moich bliskich w spokoju? W sumie to na razie było jedyne wyjście, ale nie nie zdradzę Klary.

-Mnie? Ty na poważnie? Myślisz że po tym wszystkim chcę nadal z Tobą być. O nie teraz to się niestety pomyliłaś kochana.

-Jeszcze zobaczymy LOGAN – Widać ją rozzłościłem. Nie przejmowałem się tym. Odwróciłem się od niej i podeszdłem do Carlosa. On wyglądał okropnie. A co najgorsze duże szkło utkwiło mu w dłoni. Biedny. Podniosłem go ale poczułem w łydce mrowienie. Odłożyłem z powrotem Carlosa na podłogę i sam upadłem.

                                                                 *** Z. Pkt widz Klary***

Wszechobecna cisza mnie już denerwowała. Słyszałam tylko swój oddech i moje niepozorne myśli. Gdzie ja jestem? Ktoś mnie chyba związał i mam w dodatku czarną chustę na ochach i nic nie widzę. Ciekawe co z Diana mam nadzieję że żyje. Oby Logan przyszedł nam na ratunek. Raczej by nas nie zostawił. Tak mi się wydaje. Ale ciągle miałam w głowie pełno myśli. Co Monika ode mnie i innych chce. I skąd wiedziała gdzie mieszkam. Te wszystkie wypadki z rana i ta paczka to były od niej. Wiedziałam, że coś tu jest nie tak, ale nie przypuszczałam, ze tak to się wszystko skończy. Już mnie denerwuje ta opaska i bolą mnie ręce od trzymania ich z tyłu. Strasznie mocna i drapiąca linka mnie trzyma. To strasznie boli. I jeszcze czuję moje rany od noża. Dlaczego to mnie spotyka? Przestałam negocjować w  umyśle sama ze sobą. Siedziałam w ciszy bo i tak wiedziałam, ze na razie nic nie zrobię. Do oczu napłynęły mi łzy. Zaczęłam płakać i nucić sobie różne piosenki. Co mnie jeszcze czeka. Jedyne co mi teraz chodzi po głowie to żeby Logan nie dał jej się złapać. Myśląc o Loganie zaczęłam słyszę jakieś hałasy. Dochodziły jakoś jakby zza ściany lub drzwi.

-Otwieraj te drzwi! - To była ona. Ale z kim? Coś nieśli ze sobą bo słychać było jak przeklinali że to ciężkie. Przestraszyłam się. Postanowiłam na razie się nie ruszać. I nagle wielki huk. Otworzyli drzwi. Postawili bagaż i zaczęli rozmawiać. 

-Nonono zobacz kto się obudził. Nasza księżniczka. - Poczułam na twarzy jej oddech. Moje serce zaczęło szybciej bić. Jej ręce były na mojej twarzy i ją powoli gładziły rozwiązując chustę. Ona zsunęła mi się na szyje i zobaczyłam przed sobą Monikę z wrednym wyrazem twarzy i pistoletem w dłoni.

-Witaj i jak podoba ci się pomieszczenie? Piękne prawda? Urządzałam je specjalnie dla was. - Pokój był szaro-czarny. Na ścianach były smugi czerwonej farby mam nadzieję że to farba. Okna były pozasłaniane ciemnymi żaluzjami a na środku leżały wielkie worki.

-Tak bardzo milutko pokój jak dla kogo.

-No widzisz. Pewnie się zastanawiasz co jest w tym worku prawda?

-Nie za bardzo. - Szczerze bardzo chciałam zobaczyć co jest w środku bo zdawało mi się że one się ruszają. - CO z Dianą?

-Nic. Leży sobie spokojnie. Poczekaj moment. - Odeszła ode mnie. Była ubrana cała na czarno jak jakiś szpieg. Podeszła do brązowych worków i zaczęła je rozwiązywać. Pewnie w środku ma jakieś robaki lub błoto aby nas ty obsypać. Ale to co zobaczyła wstrząsnęło mną. W środku był Carlos James Kendall i Alex.

-Coś ty im zrobiła wariatko!

-Nic tylko ich uśpiłam – Ale jak oni byli to i Logan też tu musi być. Wiedziałam, ze to nie dobry pomysł abym go prosiła o pomoc bo wpadnie. No ale innego wyjścia nie miałam.

- Pewnie z kieszeni wyjęła pistolet. I skierowała się w kierunku czarnego światła. Nagle się zapaliło. Oślepiło mnie było tak jasne. Zobaczyłam co robi z pistoletem już naciskała spust i zobaczyłam jego.

-Nieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Miałam tu opisac wszystko co się wydarzy no ale postanowiłam znów was powstrzymać w ciekawości. I pytanie co sądzicie o nowej odmianie bloga? hehe. No i ostatnie wydarzenia chyba Rushers  emocjonalnie rozwaliło. Otóż Przez to że Carlos jest po prostu szczery zaczęli go hejtować directioners i beliebers. No kurcze co to jest? Mam nadzieję że wy same nie hejtujecie biebera czy 1D  bo my takie nie jesteśmy nie obrażamy o byle co innych gwiazd. No niech Carlos do nasz szybko wraca. A wy czekajcie do środy kochani. I mam prośbę wiem że i tak dużo osób mi pisze komentarze ale czy mogę poprosić o każdego kto tu wszedł o pozostawienie komentarza? Możecie jako anonim mi napisać komentarz więc jest chyba spoko :) No to czekam na Komenty! Nawet mogą być krótkie byle bym wiedział ile was jest :) No do poczytania XD

                                                              ~Hendersonka